Η σημαντικότητα και η
αξία της γεωπολιτικής θέσης της Ελλάδας είναι γνωστή ανά τους αιώνες. Πόλεμοι,
διεκδικήσεις, συμφωνίες και παραχωρήσεις λαμβάνουν χώρα ανά διαστήματα για την
απόκτηση και την εκμετάλλευση των πολύ κομβικών σημείων της χώρας μας. Ένα από
αυτά σαφώς και είναι η Θεσσαλονίκη η οποία διαθέτει και ένα από τα μεγαλύτερα
λιμάνια της Ελλάδας.
Το λιμάνι αυτό πρόκειται
να πάρει μεγαλύτερη αξία και να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο για την Ευρώπη
αλλά και για την ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας. Όλα αυτά υπόσχεται το
φιλόδοξο σχέδιο της αξιοποίησης της φλέβας γλυκού νερού του Αξιού σε Ελλάδα (35
χιλιόμετρα) και FYROM, του ποταμού Μοράβα (Σερβία) και του Δούναβη. Αφορά σε
μια διαδρομή 650 χιλιομέτρων από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την κεντρική και βόρεια
Ευρώπη.
Τα εμπορεύματα θα
πηγαίνουν από τον Πειραιά και από άλλα σημεία της χώρας στο λιμάνι της
Θεσσαλονίκης και μέσω των ποταμών θα φτάνουν στην κεντρική Ευρώπη σε λιγότερο
χρόνο και με μικρότερο κόστος.
Αν και πλέον η
τεχνογνωσία που αφορά στη διαχείριση και στη συντήρηση των ποτάμιων αρτηριών
είναι αρτιότερη, οι Έλληνες έχουν μεγάλη εμπειρία και παρελθόν στο κομμάτι
αυτό. Οι επαφές με το Δούναβη μέσω των ποταμών ήταν σύνηθες φαινόμενο, με
ρυμουλκά να σέρνουν έως και 17 φορτωμένες μαούνες.
Οι ειδικοί πιστεύουν
πως το σχέδιο αυτό θα ωφελήσει όλες τις χώρες που θα εμπλακούν και θα έχουν
συμφέροντα: Ελλάδα, Σερβία, FYROM, Ρωσία, Κίνα αλλά και όλη η κεντρική και
βόρεια Ευρώπη. Οι εκτιμήσεις δείχνουν τριπλασιασμό στο τζίρο του λιμανιού της
Θεσσαλονίκης, αύξηση των εισαγωγών και εξαγωγών αλλά και ανάπτυξη κλάδων όπως
τα logistics. Όλα αυτά φαντάζουν εφικτά καθώς η ευρωπαϊκή αγορά είναι η
μεγαλύτερη στην οποία απευθύνεται ο βασικός επενδυτής, η Κίνα.
Το κόστος ενός τέτοιου
έργου εκτιμάται κοντά στα 14 δις δολάρια και η κυβέρνηση της Κίνας εκτιμά ότι
μπορεί να επενδύσει τα 10 δις με σκοπό τη δημιουργία εναλλακτικών τρόπων για
την είσοδο των προϊόντων της στη γηραιά ήπειρο (θα έχουν τη διαχείριση για 99
χρόνια). Η Σερβία θα συμμετάσχει στο έργο με τη μέθοδο της παραχώρησης και έτσι
δε θα χρειαστεί να βάλει χρήματα. Την ίδια οδό πιθανότατα θα ακολουθήσουν η
Ελλάδα και η FYROM.
Το έργο αυτό θα φέρει
μεγάλη ανάπτυξη και δεν μπορούν να αγνοηθούν οι συζητήσεις γύρω από αυτό. Η
Ευρώπη όμως δε θέλει άλλες μεγάλες οικονομικές δυνάμεις να διεκδικούν τη
μακροχρόνια εκμετάλλευση δικού της εδάφους. Από την άλλη η τόσο έντονη παρουσία
Κινέζων ή/και Ρώσων κοντά στο Ισλαμικό τόξο δημιουργεί ανησυχίες και στους
Αμερικανούς. Ανήσυχοι και αρνητικοί βέβαια είναι και οι Βούλγαροι με τους
Ρουμάνους που φοβούνται τη μείωση της δικής τους ποτάμιας κίνησης.
Η Ελλάδα για άλλη μια
φορά στο επίκεντρο με πολλά οφέλη, αν οι συμφωνίες γίνουν σωστά, και
πολλούς με συμφέροντα να διεκδικούν μια θέση στα Βαλκάνια. Το ποιος θα κερδίσει
αυτή τη σημαντική θέση δυστυχώς δεν εξαρτάται μόνο από εμάς.
Την είδηση αυτή διάβασα
πριν τέσσερις μήνες περίπου και περίμενα μέχρι τη λήψη της τελικής απόφασης για
να γράψω σχετικά. Παρόλα αυτά οι συζητήσεις συνεχίζονται και οι εξελίξεις
τρέχουν χωρίς να έχει ανακοινωθεί ακόμα κάτι επίσημα σχετικά με αυτό το
σημαντικό κατά την άποψη μου θέμα.
Εμείς πάντως θα είμαστε
εδώ για να αναλύσουμε και να αξιολογήσουμε τις εξελίξεις.
Πηγή: πρώτο θέμα
